Норка-зверь

Онлайн чтение книги Народные русские сказки
Норка-зверь

Жив сабе царь да царица. У них было три сына: два разумных, а третий дурень. У царя быв зверинец, у которам множества было разных зверей. В етат зверинец унадився вяликий зверь — Норка яго звали — и багата рабив шкоды1Убытка, вреда. : каждаю ночь поедав зверей. Царь чаго не рабив — не мог истребить яго; во упосли сзывая сваих сынов да и кажа: «Хто истребить Норку-зверя, дам тому палавину царства». Во старший и памався2Взялся (по-имался). : як только наступила ночь, ён взяв аружие и пашов; да не пашодши в зверинец, зайшов у трактир и там прагуляв целаю ночь. Схамянувся3Очнулся, опомнился. , як рассвяло, да поздно. Стыдно яму было перед аццом, да нечага рабить. На другий день и средний брат зрабив такжа; батько лаяв-лаяв их, да и перестав.

Во на третий день собрався меньший. Смеялись все з яго, бо був дурный, и яны думали, што ён ничего не зробя; а ён, узявши аружия, пашов прямо у зверинец да и сев над дерном, штоб — як только начне засыпать — яны его кальнули, ён бы и проснувся. Уже звярнуло с павночи. Во застагнала зямля: то Норка-зверь бяжить и пряма через аграду в зверинец, бо такий бив вяликий. Царевич схамянувся, устав, перекрестився и пашов прямо на зверя; ён назад, царевич за им, а дале ба'ча4Видит. , што не даго'ня пешком, пабег в канюшню, узяв самага лучшага жеребца, да у пагоню: дагнав таго зверя да и давай бицца.

Бились яны, бились. Царевич дав зверю три раны. Во убое5Оба (Ред.). выбились из мочи да и лягли аддыхать. Як только царевич заснув, зверь устав да й наутёки6Да и бежать. . Конь бу'дя царевича; ён схапився7Спохватился. , да у пагоню; дагнавши, изнова зачали бицца. Царевич и тут зрабив зверю три раны, а дале лягли аддыхать. Зверь утёк; царевич, дагнавши, знова зрабив три раны, а дале, як у четвертый раз став даганять, зверь дабег да великага белага камня, падняв яго и пашов на той свет, сказавши царевичу: «Тогда мяне пабедиш, як сюда придеш».

Царевич паехав и расказав аццу свайму все и прасив яго, штоб ён вялев звить кожаный канат такий довгий, штоб достав да таго свету. Атец вялев. Як зрабили канат, царевич, забравши сваих братов, набравши слуг и всяго, што треба было на целый год, паехав туда, где зверь пашов пад камень. Приехавши, яны пастроили там дварец и стали жить. Пригатовились; меньший брат и кажа старшим: «Ну, братцы, хто падымя сей камень?» Ни адин и з места не двинув, а ён як хватив, дак камень далеко палятев, а був вяликий-вяликий — з гору. Кинувши камень, ён изнова и кажа брата'м: «А хто пайдя на тей свет пабивать Норку-зверя?» Не адин не взявсь; ён, насмеявшись над ими, што яны трусы, гаворя: «Ну, братцы, прощайтя; апускайтя мяне на той свет, а самы не адходтя ад сяго места, и як толька закалышицца канат — тащитя». Браты апустили яго.

Ачнувшись на том свете, пад землею, царевич пашов; ишов да ишов; дивицца8Смотрит. , аж ходя конь в багатой збруе и кажа яму: «А, здрастуй, Иван-царевич; долга я дожидав табе!» Ён сев на таго коня и паехав; едя да едя, глядить, аж стаить медный дварец. Ён взъехав на двор, привязав каня да и пашов у комнаты. Там нагатована абедать; ён сев, паабедав, да и пашов у спальню; там пастель, и ён лег аддыхать.

Во приходя панночка, да такая красивая, што ни здумать, ни згадать, только в казце9Сказке. сказать, да и кажа: «Хто в моем доме — азавися: кали старый — будеш батюшка, кали средних лет — брат, а кали маладой — муж любезный; а кали женщина да старая — будеш бабушка, средних лет — матушка, а кали маладая — сестра родная». Ён вышов. Яна, як пабачила яго, взрадавалась да и кажа: «Чаго, Иван-царевич (муж мой ты будешь любезный), чаго сюда приехав?» Ён расказав ёй, што и як. Яна и кажа: «Той зверь, што ты хочеш пабедить, — мой брат. Ён тяперь у средняй сястры, што живе недалеко адсюда в серебряном дварце; я яму залячила три раны, што ты зрабив».

Во упосли10После. сяго яны пили, гуляли, добры мысли мали11Имели, Т. е. имали (брали). ; а дале царевич, папращавшись, паехав да другой сястры, што в серебряном дварце, и в той также пагастив. Яна сказала яму, што брат яё Норка тяперь у меньшай сястры. Ён паехав да меньшай, што жила в залатом дварце. Ета сказала яму, што брат яё тяперь спит на синём море, а дале дала яму напицца сильнай вады, дала меч-кладенец и сказала, штоб ён рубав главу брату адразу. Ён, выслухавши ета, паехав. Приезжая царевич к синяму морю, дивицца — аж спить Норка на камне, пасерядине моря, и як храпе' — да таго на семь вёрст аж вална бье. Ён перякрястився, пад’ехав к яму, ударив мечем па галаве. Галава адскачила да и кажа: «Ну тяперь жа я прапав!» — а дале и павалився у море.

Убивши зверя, царевич вярнувся, пабрав всех трех сястер с сабою, штоб вывести их на етат свет; бо все яго любили и не хатели з им растацца. Кажная из их из свайго дварца зрабила яичко (бо были валшебницы); яго научили, як из яичка зрабить дварец, и наабарот, аддали яму яички и пашли к таму месту, где трэба было падымацца на сей свет. Як пришли яны к канату, царевич, пасадив девушек, дерганув за канат; ён закалыхався, браты патащили. Як вытащили да пабачили12Увидели. диковинных красавиц, аташли ад их да и кажуть: «Пустим канат, падымем брата, канат перярежим, нехай убьецца, а то ён нам не даст сих красавиц замуж». Во, сгаварившись, пустили канат: брат быв не промах, дагадався, што братья думають, узяв да и палажив камень, дерганув; братья падняли его высо'ко да и перярезали канат. Той камень упав и разбився. Ён заплакав да и пашов.

Ишов, ишов царевич. Во як паднялась буря, заблискала маланья', загремев гром, полився дождь. Ён пришов к деряву, штоб захавацца13Спрятаться. пад ним; глядить, аж на том деряве маленькие птушки14Пташки. савсем измокли; ён изняв с сабе адёжу да и накрыв их, а сам сев пад деревам. Кали лятить птица, да такая вяликая, што и свет затмився: то было тёмна, а то яще патямнело. То — матка тых птушак, што накрыв царевич.

Прилятевши, тая птица як пабачила, што яё дятёшаты адеты, и кажа: «Хто накутав маих птушак?» — а дале, пабачивши царевича, и кажа: «Ета ты зрабив? Спасиба табе. Чаго хочеш, праси ад мяне за ета; все сделаю для табе!» Ён кажа: «Выняси мяне на тей свет». Яна гаво'ря: «Зраби ж ты вяликий засек15Сусек, закром для ссыпки зерна (Ред.). , налави всякай дичи да накидай туда, а в другую палавину налий вады, штоб было чим мяне кармить». Царевич все зрабив. Тая птица, — взятши етат засек на сабе, а царевич сев у серядине, — палятела.

Лятевши чи багата, чи мала — вынясла яго, папращалась и палятела; а ён пашов да и пристав к аднаму партному у хлопцы: такий он быв абодранный, так перемянився, што и невдамет16Невдомек. , што царский сын. Ставши у таго хазяина за работника, царевич начав распрашувать, што у их царстве и як? Той хазяин и кажа: «Наши два царевича (бо третий прапав) привязли с таго света невест и хочуть жаницца, да тыя невесты упирують17Упираются. : хочуть, штоб им к вянцу нашить всякага платья, такога, як у них было на том свете, и без мерки. Царь звав всих мастяров, да не адин не бярецца». Выслухавши все ета, царевич и кажа: «Иди, хазяин, к царю и скажи, што ты нашиеш все па твайму ремяслу». Хазяин и кажа: «Чи мяне ж брацца за такоя платья? Я шию на простонародья». Царевич кажа: «Иди, хазяин! Я отвечаю за всё». Той хазяин пашов. Царь быв рад, што нашовся хоть адин мастяр; дав яму денег, сколько ён хатев. Хазяин той, справившись, прихо'дя дамов18Домой. . Царевич и гаво'ря яму: «Ну, мались богу да лажись спать; завтра все будя гатова». Ён паслухав свайго парабка, лег спать.

Звярнуло с павночи. Царевич встав, пашов за горад — на поле, выняв из кармана тыя яички, што дали яму невесты, и, як научили яго, зделав из их три дварцы; вашов, пабрав у каждом их платья, вышав, звярнув тые дварцы в яички и пашов дамов. Пришовши, развешав платья на стяне да и лег спать. Рано праснувся хазяин, глядь — аж висить такоя платья, што ён и не видав! Все сяе19Сияет. златом, да серебром, да камнями самоцветными. Ён зрадовавсь, взяв панёс тоя платья к царю. Царевны, як убачили, што то платья, што у их на том свете, дагадались, што Иван-царевич на сем свете, переглянулись да и замовкли. Хазяин той, аддавши платья, пашов дамов, да не застав уже свайго дарагога работника. Ён пашов да пристав к башмашнику, да и таго паслав к царю, и той зарабив; только абхадив ён всих мастяров, и усе благадарили яго, што наживались чрез яго у царя.

Як абхадив царевич-работник всих мастяров, царевны палучили сваё желанье; у их всё платья было такоя, як на том свете; толька яны горько плакали, што царевич не прихо'дя, а наравить20Норовить (норов) — противиться. , было нельзя, нада бы'ла вянчацца. Як сабрались к вянцу, меньшая невеста и кажа царю: «Пазвольте мне, батюшка, пайти самой падарить нищих!» Ён пазволив. Яна пашла и начала дарить да приглядацца. Падхо'дя к аднаму; як стала давать яму' деньги, пабачила кольцо, што дала царевичу на том свете, и кольца сястер сваих (бо то быв ён!), — хватила яго за руку, и привяла яго в комнату, и кажа царю: «Во той, што нас вывяз из таго свету! Братья, кажа, запрятили гаварить нам, што ён жив, и абещали пабить21Убить (Ред.). нас, кали мы скажем». Царь на тых сынов рассярдився, наказав их, як сам знав; а после гуляли три свадьбы, и я там быв, мед-вино пив, в роте не было, а только па бараде тякло.


Читать далее

Народные русские сказки. А. Н. Афанасьева. в трех томах. ТОМ I
Предисловие А. Н. Афанасьева ко 2-ому изданию 1873 г 14.04.13
Лисичка-сестричка и волк 14.04.13
За лапоток — курочку, за курочку — гусочку 14.04.13
Лиса-повитуха 14.04.13
Лиса, заяц и петух 14.04.13
Лиса-исповедница 14.04.13
Лиса-лекарка 14.04.13
Старик лезет на небо 14.04.13
Старик на нёбе 14.04.13
Лиса-плачея 14.04.13
Мужик, медведь и лиса 14.04.13
Старая хлеб-соль забывается 14.04.13
Овца, лиса и волк 14.04.13
Звери в яме 14.04.13
Лиса и тетерев 14.04.13
Лиса и дятел 14.04.13
Лиса и журавль 14.04.13
Снегурушка и лиса 14.04.13
Лиса и рак 14.04.13
Колобок 14.04.13
Кот, петух и лиса 14.04.13
Кот и лиса 14.04.13
Напуганные медведь и волки 14.04.13
Медведь, лиса, слепень и мужик 14.04.13
Волк 14.04.13
Свинья и волк 14.04.13
Волк и коза 14.04.13
Волк-дурень 14.04.13
Медведь 14.04.13
Медведь, собака и кошка 14.04.13
Коза 14.04.13
Сказка о козе лупленой 14.04.13
Сказка про одного однобокого барана 14.04.13
Зимовье зверей 14.04.13
Медведь и петух 14.04.13
Собака и дятел 14.04.13
Кочет и курица 14.04.13
Смерть петушка 14.04.13
Курочка 14.04.13
Журавль и цапля 14.04.13
Ворона и рак 14.04.13
Орел и ворона 14.04.13
Золотая рыбка 14.04.13
Жадная старуха 14.04.13
Сказка о Ерше Ершовиче, сыне Щетинникове 14.04.13
Байка о щуке зубастой 14.04.13
Терем мухи 14.04.13
Мизгирь 14.04.13
Пузырь, соломинка и лапоть 14.04.13
Репка 14.04.13
Грибы 14.04.13
Мороз, Солнце и Ветер 14.04.13
Солнце, Месяц и Ворон Воронович 14.04.13
Ведьма и Солнцева сестра 14.04.13
Вазуза и Волга 14.04.13
Морозко 14.04.13
Старуха-говоруха 14.04.13
Дочь и падчерица 14.04.13
Кобиляча голова 14.04.13
Крошечка-Хаврошечка 14.04.13
Буренушка 14.04.13
Баба-яга 14.04.13
Василиса Прекрасная 14.04.13
Баба-яга и Заморышек 14.04.13
Баба-яга и жихарь 14.04.13
Ивашко и ведьма 14.04.13
Терешечка 14.04.13
Гуси-лебеди 14.04.13
Князь Данила-Говорила 14.04.13
Правда и Кривда 14.04.13
Королевич и его дядька 14.04.13
Иван-царевич и Марфа-царевна 14.04.13
Масенжны дзядок 14.04.13
Купеческая дочь и служанка 14.04.13
Три царства — медное, серебряное и золотое 14.04.13
Фролка-сидень 14.04.13
Норка-зверь 14.04.13
Покатигорошек 14.04.13
Иван Попялов 14.04.13
Буря-богатырь Иван коровий сын 14.04.13
Иван Быкович 14.04.13
Иван крестьянский сын и мужичок сам с перст, усы на семь верст 14.04.13
Иван Сученко и Белый Полянин 14.04.13
Зорька. Вечорка и Полуночка 14.04.13
Медведко, Усыня, Горыня и Дубыня-богатыри 14.04.13
Надзей папов унук 14.04.13
Летучий корабль 14.04.13
Семь Семионов 14.04.13
Никита Кожемяка 14.04.13
Змей и цыган 14.04.13
Батрак 14.04.13
Шабарша 14.04.13
Иванко Медведко 14.04.13
Солдат избавляет царевну 14.04.13
Беглый солдат и черт 14.04.13
Два Ивана солдатских сына 14.04.13
Кощей Бессмертный 14.04.13
Марья Моревна 14.04.13
Федор Тугарин и Анастасия Прекрасная 14.04.13
Иван-царевич и Белый Полянин 14.04.13
Хрустальная гора 14.04.13
Бухтан Бухтанович 14.04.13
Козьма Скоробогатый 14.04.13
Емеля-дурак 14.04.13
По щучьему веленью 14.04.13
Сказка об Иване-царевиче, жар-птице и о сером волке 14.04.13
Жар-птица и Василиса-царевна 14.04.13
Сказка о молодце-удальце, молодильных яблоках и живой воде 14.04.13
Норка-зверь

Нецензурные выражения и дубли удаляются автоматически. Избегайте повторов, наш робот обожает их сжирать. Правила и причины удаления

закрыть